اموزش زبان انگليسي

حال ساده

از زمان حال ساده (simple present) در زبان انگليسي براي نشان دادن عملي که در زمان حال يک بار يا چند بار به صورت تکراري اتفاق مي‌افتد استفاده مي‌کنيم. زمان حال ساده يکي از پرکاربردترين زمان‌هاي زبان انگليسي است.

ساختار حال ساده

فعل در زمان حال ساده در زبان انگليسي شکل اصلي فعل است. در همه شخص‌ها به غير از سوم شخص مفرد فعل به صورت ساده مي‌آيد. در حالت سوم شخص مفرد، شکل ساده افعال s يا es به خود مي‌گيرد. در زبان فارسي اين زمان را معمولا به صورت حال ساده يا حال استمراري ترجمه مي‌کنيم. به مثال‌هاي زير توجه کنيد:

I work in London.

من در لندن کار مي‌کنم.

She works in London.

او در لندن کار مي‌کند.

سوالي کردن

براي سوالي کردن جملات حال ساده، از افعال کمکي do و does استفاده مي‌کنيم. از does براي سوم شخص مفرد (he, she, it) و براي ساير ضماير از do استفاده مي‌کنيم. به مثال‌هاي زير توجه کنيد:

Do you play the piano?

آيا پيانو مي‌نوازي؟

Does Jack play football?

آيا "جک" فوتبال بازي مي‌کند؟

Do Rita and Angela live in Manchester?

آيا "ريتا" و "آنجلا" در منچستر زندگي مي‌کنند؟

براي سوالي کردن با واژه‌هاي پرسشي where و what و why و when نيز به فعل کمکي do و does نياز داريم. اگر بخواهيم با واژه‌هاي wh پرسشي کنيم، بايد ابتدا جمله خبري را با فعل کمکي do/does به سوالي تبديل کنيم، بعد قسمتي از جمله را که مي‌خواهيم درباره‌اش سوال کنيم حذف مي‌کنيم و واژه پرسشي مورد نظر را در ابتداي جمله قرار مي‌دهيم. به مثال زير توجه کنيد:

Where do they work?

آنها کجا کار مي‌کنند؟

نکته

دقت کنيد که واژه پرسشي who با ساير واژه‌هاي پرسشي تفاوت دارد و وقتي مي‌خواهيم درباره فاعل جمله با who جمله پرسشي بسازيم به do/does نيازي ندارد، زيرا که نقش who ضمير فاعلي است، ولي نقش ساير واژه‌هاي سوالي قيد است.

Who lives here?

چه کسي اينجا زندگي مي‌کند؟

Who works at Liverpool City Hospital?

چه کسي در بيمارستان شهر ليورپول کار مي‌کند؟

منفي کردن

براي منفي کردن حال ساده از افعال کمکي do/does به علاوه منفي‌کننده not استفاده مي‌کنيم. براي سوم شخص مفرد (she/he/it) از does not يا doesn"t و براي ساير ضماير از do not يا don"t استفاده مي‌کنيم. به مثال‌هاي زير توجه کنيد:

I don’t live in London now.

من در حال حاضر در لندن زندگي نمي‌کنم.

They don’t work at the weekend.

آنها آخر هفته کار نمي‌کنند.

Angela doesn’t drive to work. She goes by bus.

"آنجلا" با ماشين سرکار نمي‌آيد. او با اتوبوس مي‌رود.

جمله پرسشي	جمله مثبت	جمله منفي	شخص
Do I speak?	I speak	I do not speak	I/you/we/they
Does he speak?	he speaks	he does not speak	he/she/it

کاربردهاي حال ساده

1. براي صحبت کردن درباره چيزهايي که در حال حاضر حقيقت دارند، به عبارتي ديگر درباره حقايق هستند. به مثال‌هاي زير توجه کنيد:

I’m nineteen years old.

من نوزده ساله هستم.

He lives in London.

او در لندن زندگي مي‌کند.

I’m a student.

من دانش‌آموز هستم.

2. براي صحبت کردن درباره اتفاق‌هايي که بارها و بارها تکرار مي‌شوند و تبديل به روتين و روندي هميشگي شده‌اند. معمولا براي نشان دادن اين کاربرد از قيدهاي تکرار (مثل sometimes, often. always و never) استفاده مي‌کنيم. به مثال‌هاي زير توجه کنيد:

I play football every weekend.

من هر آخر هفته فوتبال بازي مي‌کنم.

I sometimes go to the cinema.

من بعضي وقت‌ها به سينما مي‌روم.

She never plays football.

او هيچوقت فوتبال بازي نمي‌کند.

3. براي صحبت کردن درباره حقايق علمي. به مثال‌هاي زير توجه کنيد:

The adult human body contains 206 bones.

بدن انسان بالغ شامل 206 استخوان است.

Light travels at almost 300,000 kilometers per second.

نور در سرعت تقريبا 300،000 کيلومتر در ثانيه حرکت مي‌کند.

4. براي صحبت کردن درباره برنامه‌اي که در آينده قطعا به وقوع خواهد پيوست. به مثال‌هاي زير توجه کنيد: